#review | Deathloop
Το 2021 ήταν η χρονιά του time loop. Δεν επρόκειτο για κόνσεπτ που δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ σε video game, όμως εκείνο το συγκεκριμένο έτος, η βιομηχανία κάπως την είδε με αποτέλεσμα να έχουμε αν θυμάμαι καλά τουλάχιστον πέντε κυκλοφορίες με σενάριο που περιελάμβανε κάποιου είδους time loop: Returnal, The Forgotten City, Lemnis Gate, Twelve Minutes, Deathloop. Από αυτά, μόνο τα δύο τελευταία μου τράβηξαν την περιέργεια και έχοντας ήδη ξεμπερδέψει με το Twelve Minutes, ήρθε και η ώρα του Deathloop.
Το παιχνίδι «φωνάζει» Arkane από μακριά. Σε ό,τι είχε να κάνει με το gameplay του, ένιωσα λες και έπαιζα spin-off του Dishonored. Το ίδιο και με τα γραφικά: όποτε μπορούσα να θαυμάσω τη θέα από κάπου ψηλά, ήταν σαν να βρισκόμουν στην Karnaca του Dishonored 2. Όχι πως θεωρώ κάτι από αυτά αρνητικό: λατρεύω την εν λόγω σειρά και μάλιστα, διαβάζοντας πως το Deathloop εξελίσσεται στο ίδιο σύμπαν μαζί της (απλά σε διαφορετική χρονική περίοδο), ενθουσιάστηκα ακόμα περισσότερο.
Όπως συμβαίνει με κάθε στόρι που περιλαμβάνει χρονική λούπα, έτσι κι αυτό του Deathloop είναι κομματάκι δύσκολο να το εξηγήσει κανείς. Ας πούμε ότι ο πρωταγωνιστής, Colt Vahn, βρίσκεται παγιδευμένος σε ένα time loop, ξυπνώντας κάθε πρωί στην ίδια παραλία ενός νησιού. Ο Colt είναι ένας από τους οκτώ Visionaries που ηγούνται ενός μυστηριώδους πειράματος, μόνο που απ’ ό,τι φαίνεται, έχει αποφασίσει να σπάσει μια για πάντα τον βρόχο. Απέναντί του ωστόσο βρίσκει μία άλλη Visionary, τη Julianna Blake η οποία είναι η μόνη — μαζί με τον ίδιο από ένα σημείο κι έπειτα — που έχει πλήρη επίγνωση των όσων συμβαίνουν στα διάφορα loops. Όλοι οι υπόλοιποι (σχεδόν…) ζουν τη μέρα της μαρμότας.
Η μία ημέρα του παιχνιδιού εξελίσσεται σε τέσσερις περιόδους: πρωί, μεσημέρι, απόγευμα και βράδυ. Σε καθεμία εξ αυτών μπορείτε να επισκεφθείτε μία από τις τέσσερις διαθέσιμες τοποθεσίες. Εκεί μπορείτε να κάτσετε όσο θέλετε, να κάνετε ό,τι θέλετε και εφ’ όσον τελειώσετε, προχωράτε στην επόμενη φάση. Αν σκοτωθείτε/πεθάνετε τρεις φορές, τότε η μέρα τελειώνει και ξυπνάτε και πάλι στη γνωστή παραλία. Για να διατηρήσετε τον εξοπλισμό σας ανάμεσα στα loops, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε Residium, μία ουσία που συλλέγετε από νεκρούς Visionaries και διάφορα αντικείμενα.
Καθώς ο Colt ανακαλύπτει σιγά-σιγά λεπτομέρειες για τους Visionaries, πώς βρέθηκαν στο νησί, τι ρόλο επιτελεί ο καθένας κλπ (ασχοληθείτε με τα διάφορα εξτραδάκια και δεν θα χάσετε), αρχίζει και αντιλαμβάνεται πώς θα σπάσει το time loop. Το παιχνίδι βέβαια σας δίνει ξεκάθαρη κατεύθυνση, οπότε εσείς απλά καλείστε να ακολουθήσετε τον εκάστοτε στόχο σας και να επιλέξετε πώς θα προσεγγίσετε την αποστολή σας.
Το stealth είναι μονόδρομος στην αρχή αφού οι χάρτες είναι γεμάτοι με οπλισμένους Eternalists (followers των Visionaries σαν να λέμε), αν και κάπου μετά τα μισά, τα πανίσχυρα όπλα σε συνδυασμό με τα slabs σας και τα upgrades τους, θα σας επιτρέψουν να εμπλακείτε άφοβα σε πιστολίδι — και να το κάνετε, διότι είναι διασκεδαστικότατο. Σε κάποιες από τις εξορμήσεις σας, θα βρείτε απέναντί σας και τη Julianna η οποία θα σας κυνηγά είτε μέχρι να δραπετεύσετε, είτε μέχρι να τη σκοτώσετε. Το gameplay πάντως προσφέρει τρομερή ελευθερία κινήσεων, οπότε μη διστάσετε να πειραματιστείτε εκμεταλλευόμενοι ολόκληρους τους χάρτες — οριζοντίως και καθέτως.
Το Deathloop ξεκινά αρκετά μουδιασμένα, σε τέτοιο σημείο που κατά την πρώτη του ώρα προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου να μην το παρατήσει. Στην πορεία όμως «απογειώνεται» και παραμένει διασκεδαστικό ως το τέλος του, χωρίς να με κάνει να βαρεθώ ούτε μία φορά κατά τις 40 ώρες που του αφιέρωσα. Κάντε το ίδιο και θα με θυμηθείτε.
Μου θύμισε: Dishonored 2
Κυκλοφορία έκδοσης: Σεπτέμβριος 2021
Πλατφόρμες: PS5, Xbox Series X|S, PC
