#review | Baldur’s Gate II: Enhanced Edition & Throne of Bhaal
#review | Baldur’s Gate II: Enhanced Edition & Throne of Bhaal
Ο λόγος που έκατσα κι έπαιξα το πρώτο Baldur’s Gate ήταν απλός: για να προετοιμάσω το έδαφος και να φρεσκάρω τη μνήμη μου εν όψει του Baldur’s Gate II: Enhanced Edition, του remake του επικότερου RPG που δημιουργήθηκε ποτέ κατά τη γνώμη μου. Τι παιχνιδάρα, διάολε…
Όπως και με το πρώτο παιχνίδι της σειράς, έτσι και με το sequel του, δεν θυμόμουν τίποτα. Πάνε άλλωστε πάνε από 20 χρόνια από την αρχική του κυκλοφορία… Τα γεγονότα του εξελίσσονται αμέσως μετά από εκείνα του Baldur’s Gate και μολονότι θεωρητικά κάποιος μπορεί να μπει κατ’ ευθείαν στα βαθιά, χωρίς να έχει ασχοληθεί με το τελευταίο, η δυνατότητα μεταφοράς του βασικού χαρακτήρα από αυτό είναι όλα τα λεφτά.
Όπως αντιλαμβάνεστε από το παραπάνω, το Baldur’s Gate II δεν είναι ένα τυπικό RPG όσον αφορά στην πλοκή. Δεν ξεκινάτε σκοτώνοντας goblins και καθαρίζοντας υπόγεια από αρουραίους αλλά αντιμετωπίζοντας σοβαρούς αντιπάλους: με το «καλησπέρα» σας, ο χαρακτήρας μου ήταν ήδη level 9. Όσο για το πού μπορεί να φτάσει; Αν λάβουμε υπ’ όψιν μας και το expansion, Throne of Bhaal, τότε δε μιλάμε για epic levels αλλά για divine ranks.
Στην εισαγωγή χαρακτήρισα το Baldur’s Gate II ως ό,τι πιο επικό έχει υπάρξει ποτέ στο είδος των RPG. Ο λόγος είναι απλός: δε θυμάμαι άλλο παιχνίδι του είδους που να είναι τόσο πλούσιο όσον αφορά στις συγκινήσεις που προσφέρει στον παίκτη. Ο τελευταίος θα ταξιδέψει στο Underdark, θα ναυαγήσει, θα βρει γνωστούς χαρακτήρες των Forgotten Realms, θα κρατήσει στα χέρια του ξακουστά artifacts, θα πολεμήσει θεούς και δαίμονες και τόσα άλλα.
Μιλάμε για ένα παιχνίδι υπερπαραγωγή, έναν «ύμνο» στο Dungeons & Dragons και την κοσμογονία του. Εκεί που ένιωθα πως το Baldur’s Gate II είχε πιάσει κορυφή ως προς το τι είχε να μου παρουσιάσει, εκείνο έβρισκε τον τρόπο και ανέβαζε ακόμα περισσότερο τον πήχη. Αθροιστικά πέρασα περί τις 140 ώρες παίζοντας και είμαι σίγουρος ότι με λίγη προσπάθεια, ιδίως στο κυρίως παιχνίδι που βλακωδώς έχασα κάποια quests, ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερος.
Στον τεχνικό τομέα ισχύει ό,τι και για το Baldur’s Gate. Η Beamdog έχει κάνει εξαιρετική δουλειά με το αποτέλεσμα να είναι αξιοπρεπέστατο. Με λίγη προσπάθεια από πλευράς παίκτη, ο τίτλος παίζεται άνετα και σήμερα, λαμβάνοντας προφανώς υπ’ όψιν ότι ο λόγος για τον οποίο θα δώσει κάποιος στο Baldur’s Gate II μία ευκαιρία δεν είναι τα γραφικά αλλά το στόρι και η πλοκή. Κάποια ενοχλητικά bugs που αφορούν την κίνηση των χαρακτήρων δυστυχώς υπάρχουν ακόμα αλλά είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Το Baldur’s Gate II είναι must για τους λάτρεις των καλών RPG. Αναγνωρίζω ότι μπορεί να αποτελεί πρόκληση για τους νεότερους παίκτες λόγω των γραφικών ή της εξωφρενικής του δυσκολίας στο επίπεδο των core rules (σε τρεις περιπτώσεις αναγκάστηκα να το ρίξω αφού δε γινόταν να τα καταφέρω αλλιώς) όμως, πιστέψτε με, αξίζει και την τελευταία ώρα που θα περάσετε στον υπέροχα καμωμένο κόσμο του.
Throne of Bhaal
Το expansion του Baldur’s Gate II, Throne of Bhaal, παίρνει το έτσι κι αλλιώς επικό πακέτο του βασικού τίτλου και το απογειώνει. Είναι το απόλυτο encore σε ένα μοναδικό live, ο ιδανικός επίλογος ενός πραγματικού διθυράμβου. Σε αυτό η κατάσταση ξεφεύγει αφού πλέον παίζονται πολλά περισσότερα: θυμηθείτε πως η θέση του Bhaal είναι κενή και οι μνηστήρες κάμποσοι (είδατε, έτσι, αποφεύγω όσο γίνεται τα spoilers). Οι μάχες είναι ανήλεες και το παραμικρό λάθος κατά το στήσιμο της ομάδας σας μπορεί να σας βάλει σε μπελάδες. Με μια πρόταση, το power play συναντά το lore.
Μου θύμισε: Baldur’s Gate II: Enhanced Edition
Κυκλοφορία έκδοσης: Νοέμβριος 2012
Πλατφόρμες: PS4, Xbox One, PC, Switch
