#review | Still Wakes the Deep
Τι κι αν κυκλοφόρησε λίγες μόλις βδομάδες πριν το πιάσω στα χέρια μου; Η περίπτωση του Still Wakes the Deep ήταν πολύ καλή για να την αφήσω να περάσει. Με το Edge να του έχει αφιερώσει κάμποσες σελίδες, το Game Pass να το προσφέρει δωρεάν και τη διάρκειά του να ‘ναι ό,τι πρέπει για ένα, άντε δύο το πολύ απογεύματα, ο τίτλος της The Chinese Room (Everybody’s Gone to the Rapture) πήρε σειρά με συνοπτικές διαδικασίες.
Το Still Wakes the Deep εξελίσσεται λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1975 σε μία πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου στη Βόρεια Θάλασσα. Πρωταγωνιστής είναι ο ηλεκτρολόγος Caz McLeary ο οποίος μαθαίνει από το αφεντικό του πως απολύεται, καθώς αναζητείται από την αστυνομία. Λίγο πριν πάρει όμως τον δρόμο της επιστροφής, το τρυπάνι της πλατφόρμας χτυπά κάτι που ξεκάθαρα δεν έπρεπε και κάπως έτσι το όλο πράγμα πάει κατά διαόλου με συνοπτικές διαδικασίες. Περαιτέρω λεπτομέρειες για την πλοκή δεν πρόκειται να σας αποκαλύψω, αφού το στόρι αποτελεί και το μεγάλο όπλο του παιχνιδιού.
Βλέπω αρκετούς να το χαρακτηρίζουν ως walking simulator. Προσωπικά διαφωνώ. Ναι μεν το Still Wakes the Deep είναι ένα απόλυτα γραμμικό παιχνίδι χωρίς πολλές-πολλές αλληλεπιδράσεις με το περιβάλλον, ωστόσο κατά τη διάρκειά του θα κληθείτε να κινηθείτε προσεκτικά και να αποφύγετε με κάθε τρόπο ό,τι σας κυνηγά. Η ιστορία εξελίσσεται μέσω σύντομων τηλεφωνημάτων και — πιο σπάνια — συναντήσεων με τους συναδέλφους του Caz αφού κατά τα άλλα… είστε μόνοι σας. Η δε σχετικά μικρή διάρκεια του τίτλου (τέσσερις-πέντε ώρες το πολύ) διατηρεί τα παραπάνω φρέσκα ως το φινάλε — προσωπικά δεν παρατήρησα πουθενά κοιλιά.
Ο τίτλος βγάζει ξεκάθαρα vibes The Thing. Όχι του αισχρού remake του 2011 αλλά της κορυφαίας, ορίτζιναλ δημιουργίας του John Carpenter από το 1982 (αν δεν το έχετε δει, κάντε το). Επί της ουσίας είναι σαν το The Thing να έχει γίνει video game και να εξελίσσεται αντί για την Ανταρκτική σε μία πλατφόρμα στη Βόρεια Θάλασσα. Τόσο ξεκάθαρες είναι οι επιρροές του στο Still Wakes the Deep. Επενδύει στον ψυχολογικό τρόμο δίχως να καταφεύγει σε φτηνά jump scares — δεν θυμάμαι να είδα ούτε ένα. Η τρίχα μου συνέχισε να είναι κάγκελο δε, ακόμα κι όταν ήρθα πρόσωπο με πρόσωπο με την όποια απειλή.
Φυσικά δεν γίνεται να μην επαινέσω τη δουλειά που έχει γίνει στο voice acting. Θαρρώ πως από αυτή την άποψη, είναι μία από τις πιο εντυπωσιακές παραγωγές που έχω δει ever. Η βαριά σκωτσέζικη προφορά σε συνδυασμό με τους τρομερούς ιδιωματισμούς που κάνουν τη χρήση λεξικού απαραίτητη, δίνουν χρώμα και προσωπικότητα στα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος, ανεξαρτήτως του ρόλου τους. Η προσοχή και στην παραμικρή λεπτομέρεια σε ό,τι έχει να κάνει με τους χώρους (από τις επιφάνειες ως τη διακόσμηση), είναι το κερασάκι στην τούρτα. Δεν έχω βρεθεί ούτε στα 70s (duh!), ούτε σε πλατφόρμα πετρελαίου αλλά χάρη στο Still Wakes the Deep είναι σαν να έχω πάει.
Ένα παιχνίδι που σεναριακά και οπτικά εμπνέεται από το The Thing, με τρομερά προσεγμένη ατμόσφαιρα που μεταφέρει τον παίκτη στον τόπο και τον χρόνο που εξελίσσεται η πλοκή και διάρκεια που τον κρατά μονίμως σε εγρήγορση, το Still Wakes the Deep είναι ένα horror που δεν πρόκειται επ’ ουδενί να αφήσει ασυγκίνητους τους φίλους του είδους και όχι μόνο. Απολαυστικό και επιβλητικό, θα σας χαρίσει μία εμπειρία που θα θυμάστε για καιρό.
Μου θύμισε: -
Κυκλοφορία έκδοσης: Ιούνιος 2024
Πλατφόρμες: PS5, Xbox Series X|S, PC
