#review | Contrast
#review | Contrast
Αποφάσισα να παίξω το Contrast για τρεις λόγους: 1) Το πέτυχα δωρεάν στο Game Pass. 2) Μου άρεσε το artwork του. 3) Ήταν μικρό σε διάρκεια και άρα ό,τι έπρεπε για το τελευταίο filler που έψαχνα πριν αρχίσω το Fallout 4. Το ‘φχαριστήθηκα; Έτσι κι έτσι. Είχε προοπτικές για κάτι καλύτερο; Εκατό τοις εκατό.
Το Contrast μας πάει στο Παρίσι των αρχών του 20ου αιώνα, στην εποχή της Art Nouveau και της Belle Epoque. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε ένα κορίτσι, τη Didi και τη φανταστική της φίλη Dawn, μία ακροβάτισσα — που είναι και εκείνη που ελέγχει ο παίκτης. Με την κατάσταση στο σπίτι της να μην είναι κι η καλύτερη δυνατή, η Didi εκμεταλλεύεται τη βραδινή δουλειά της μαμάς της ως τραγουδίστρια σε nightclub και ξεπορτίζει, έχοντας έναν και μόνο σκοπό: να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των γονιών της και να επαναφέρει τη γαλήνη στην οικογένειά της.
Οι δυνατότητες της πιτσιρίκας όμως είναι περιορισμένες και εκεί είναι που αναλαμβάνει δράση η Dawn η οποία έχει την ικανότητα να εναλλάσσεται μεταξύ του υλικού κόσμου και εκείνου των σκιών. Σε διάφορα σημεία του παιχνιδιού δηλαδή, με το πάτημα ενός κουμπιού, η Dawn μετατρέπεται σε μία ψιλόλιγνη σκιά επάνω σε κάποιον τοίχο, έχοντας έτσι την ευκαιρία να ξεπεράσει τυχόν εμπόδια για να πετύχει τον εκάστοτε στόχο της. Αυτός είναι στην ουσία και ο βασικός μηχανισμός του gameplay του Contrast, με τη χρήση του οποίου λύνονται τα διάφορα παζλ που θα βρει μπροστά του ο παίκτης.
Το Contrast είναι λοιπόν κατά βάση ένα 3D platformer που όμως εκμεταλλεύεται και την 2D προοπτική για τους περιβαλλοντικούς του γρίφους. Στη θεωρία το κόνσεπτ αυτό ακούγεται έξυπνο — και είναι — όμως στην πράξη η Compulsion Games (We Happy Few κανείς;) τα θαλάσσωσε. Το παιχνίδι μπορεί να κυκλοφόρησε το μακρινό 2013, όμως ακόμα και με τα στάνταρ εκείνης της εποχής, ο χειρισμός του είναι απίστευτα χοντροκομμένος — σε τέτοιο βαθμό που σε ορισμένες περιπτώσεις κάνει αχρείαστα πιο δύσκολη τη ζωή του παίκτη.
Προς το φινάλε του, οι γρίφοι του γίνονται αρκετά πιο εφευρετικοί (σε μία περίπτωση, να φανταστείτε αναζήτησα «έξωθεν» βοήθεια) όμως στα πρώτα 2/3 του, άπαντες ήταν διεκπεραιωτικού χαρακτήρα. Τα μόνα στοιχεία που ενδέχεται να σας παιδέψουν κατά τι είναι τα διάφορα collectibles τα οποία αν και εκ πρώτης όψεως δεν εξυπηρετούν σε κάτι (όπως συνέβαινε στην πλειοψηφία των παιχνιδιών εκείνης της εποχής), στην πραγματικότητα θα σας προσφέρουν πληροφορίες για το σενάριο και την πλοκή του Contrast και εδώ είναι που εντοπίζω την τεράστια χαμένη του ευκαιρία.
Κατά την εξέλιξη του παιχνιδιού, η Dawn παραμένει αμίλητη, κάτι λογικό αφού πρόκειται για τη φανταστική φίλη της Didi. Αντί να εστιάσετε όμως στα ξεκάθαρα προβλήματα ψυχιατρικής φύσης που αντιμετωπίζει η τελευταία (το γεγονός πως όλοι οι χαρακτήρες στις cutscenes εμφανίζονται ως σκιές μεταφράζεται ποικιλοτρόπως) θα σας πρότεινα να δώσετε βάρος στο παρελθόν της ίδιας της Dawn και τη σχέση που μπορεί να έχει με τον μεγάλο μάγο Vincenzo. Βρείτε τα collectibles, δώστε προσοχή στον τερματισμό και θα με θυμηθείτε. Αν η Compulsion είχε ασχοληθεί να χτίσει λίγο παραπάνω αυτή τη σχέση, το Contrast θα μπορούσε να διηγείται μια εξαιρετική ιστορία.
Εν πάση περιπτώσει εν έτει 2024, το Contrast περνά απαρατήρητο. Η ιδέα στην οποία βασίζεται είναι μεν καλή αλλά η υλοποίηση πάσχει, έστω κι αν αισθητικά το ίδιο δεν είναι κακό (η μουσική επίσης είναι στα θετικά του). Αν το βρείτε δωρεάν στο Game Pass και ψάχνετε τρόπο να σκοτώσετε ένα τετράωρο, εδώ είστε, ειδάλλως προσπεράστε άφοβα.
Μου θύμισε: -
Κυκλοφορία έκδοσης: Νοέμβριος 2013
Πλατφόρμες: PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360, PC