#review | Valiant Hearts: The Great War
Ανάθεμα κι αν θυμάμαι πώς έφτασε το Valiant Hearts: The Great War στα χέρια μου. Δεν έχω συγκρατήσει ούτε πότε, ούτε από πού το πήρα παρά μόνο πως μου το πρότεινε ένας συνάδελφος. Το ξεκίνησα, βλέπετε, πριν από περίπου οκτώ μήνες, οπότε είναι λογικό οι σχετικές με αυτό αναμνήσεις να έχουν ξεθωριάσει στο πέρασμα του χρόνου…
Όχι, το Valiant Hearts δεν είναι τόσο μεγάλο σε διάρκεια για να δικαιολογείται ο χρόνος που χρειάστηκα. Απλά για κάποιο λόγο παρ’ ό,τι μου κέντρισε το ενδιαφέρον και μπορώ να πω ότι σε γενικές γραμμές το ευχαριστήθηκα, δεν κατόρθωσε σε καμία περίπτωση να με κρατήσει προσκολλημένο (το πήρα στο Switch οπότε μοιραία έπαιζα όταν ταξίδευα ή βρισκόμουν στον δρόμο).
Γιατί συνέβη αυτό, ε; Καλή ερώτηση… Αν και η ιστορία του είχε ένα κάποιο ενδιαφέρον, νομίζω πως το gameplay του ήταν εκείνο που στάθηκε κατώτερο των περιστάσεων. Μην παρερμηνεύσετε τα λόγια μου: το Valiant Hearts δεν είναι κακό παιχνίδι. Και το platforming του προσφέρει και ενδιαφέροντες χαρακτήρες έχει και όμορφα σχεδιασμένα γραφικά διαθέτει.
Ο τίτλος της Ubisoft καταπιάνεται με την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και επικεντρώνεται στο Δυτικό Μέτωπο στις περιοχές της Γαλλίας και της Γερμανίας. Ο τρόπος με τον οποίο αφηγείται τα γεγονότα του Μεγάλου Πολέμου, στήνοντας επάνω τους ένα-ένα τα κεφάλαιά του, είναι υπέροχος, διανθίζοντας έτσι την εμπειρία που προσφέρει με εκπαιδευτικές λεπτομέρειες. Όμορφα δοσμένη είναι και η πλοκή του με τις ιστορίες των τεσσάρων χαρακτήρων να τέμνονται σε αρκετές περιπτώσεις μεταξύ τους.
Κι όμως, παρ’ όλα αυτά το Valiant Hearts κάπου με έχασε. Θεωρώ ότι αν το είχα ξεκινήσει σε μια διαφορετική πλατφόρμα θα ήμουν περισσότερο προσηλωμένος σε αυτό, όμως παρ’ όλα αυτά οφείλω να ομολογήσω ότι στο Switch δείχνει υπέροχο. Τα χαριτωμένα του γραφικά — όλα σχεδιασμένα στο χέρι — σε συνδυασμό με την αισθητική κόμικ και τους άνευ λέξεων διαλόγους, συνθέτουν ένα κορυφαίας αισθητικής αποτέλεσμα.
Εκεί που χωλαίνει όμως είναι στους γρίφους — οι οποίοι και αποτελούν βασικό στοιχείο του. Βλέπετε, δεν είναι μόνο το ότι επαναλαμβάνονται από την αρχή μέχρι το φινάλε, αλλά και το γεγονός πως δε γίνεται καμία προσπάθεια να ενσωματωθούν στο εκάστοτε περιβάλλον, όντας εντελώς γενικού χαρακτήρα. Με εξαίρεση ένα αρκετά έξυπνο παζλ όλο κι όλο, θα αναλωθείτε να μαζεύετε λεβιέδες, να χειρίζεστε μανιβέλες, να κρύβεστε από φώτα και περιπολούντες εχθρούς και να εκμεταλλεύεστε τον σκύλο σας για να προσεγγίσετε απροσπέλαστα μέρη.
Αν είστε σε θέση να παραβλέψετε το επαναλαμβανόμενο gameplay και τους γρίφους που στερούνται έμπνευση, ίσως εστιάζοντας στην πλοκή και τα γεγονότα του Μεγάλου Πολέμου, τότε το Valiant Hearts θα σας χαρίσει μια όμορφη εμπειρία γύρω στις οκτώ με εννέα ώρες (άσχετα αν εμένα μου πήρε κοντά οκτώ μήνες). Αν ψάχνετε απλώς ένα platformer, τότε μεταξύ μας, νομίζω πως μπορείτε να βρείτε και καλύτερα.
Μου θύμισε: -
Κυκλοφορία έκδοσης: Νοέμβριος 2018
Πλατφόρμες: PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360, Switch, iOS, Android