#review | Thimbleweed Park

Η σχέση μου με τα adventures της θρυλικής LucasArts υπήρξε ιδιαίτερη. Μολονότι ανέκαθεν λάτρευα την αισθητική τους, ποτέ δεν μπόρεσα να τα «αποκωδικοποιήσω» με αποτέλεσμα τίτλοι όπως τα Monkey Island, Grim Fandango και Day of the Tentacle να παραμένουν ακόμα και σήμερα άπιαστα όνειρα για ‘μένα. Κι όμως παρ’ όλα αυτά, αποφάσισα να δώσω στο Thimbleweed Park μια ευκαιρία.

Το παιχνίδι «φωνάζει» Ron Gilbert από μακριά και πώς θα μπορούσε να μην το κάνει άλλωστε όταν αποτελεί πρότζεκτ του σπουδαίου δημιουργού (μαζί του ο επίσης χαρισματικός Gary Winnick). Είχε χρηματοδοτηθεί το 2014 μέσω του Kickstarter, αν και προσωπικά το πήρα χαμπάρι αρκετά χρόνια πιο μετά και εν τέλει το έκανα δικό μου μέσω της φυσικής (επαν)έκδοσής του από τη Limited Run Games.

Οι χαρακτήρες του Thimbleweed Park είναι όλοι τους ένας κι ένας. Αν κάποια στιγμή νιώσετε ότι δεν μπορείτε να προχωρήσετε με κάποιον, δοκιμάστε να αλλάξετε σε έναν άλλον.

Το Thimbleweed Park έχει όλα τα στοιχεία ενός point & click adventure των 90s. Αισθητική και gameplay ταξιδεύουν τον παίκτη εικοσικάτι χρόνια πίσω, μέσω μίας έξυπνης ιστορίας μυστηρίου. Οι αρχικοί πρωταγωνιστές είναι δύο ντετέκτιβ και λέω «αρχικοί» διότι στην πορεία ξεκλειδώνονται κι άλλοι χαρακτήρες, με τον παίκτη να εναλλάσσεται μεταξύ τους. Όλοι παίζουν κάποιον ρόλο και ο καθένας μπορεί να κάνει κάτι που αδυνατούν οι υπόλοιποι.

Η εμπειρία του Thimbleweed Park δεν διαφέρει από εκείνη ενός τίτλου του είδους. Ο παίκτης έχει στη διάθεσή του εννέα εντολές για να αλληλεπιδράσει με διάφορα αντικείμενα στον χώρο. Θα πρέπει να τα μαζέψει, να τα συνδυάσει και να τα χρησιμοποιήσει προκειμένου να ξεπεράσει τα εμπόδια που αντιμετωπίζει. Εννοείται ότι το trial and error παίζει βασικό ρόλο, αν και τα επιμέρους παζλ βασίζονται στη λογική απαιτώντας ελάχιστη φαντασία.

Για τη δυσκολία του τίτλου σε σχέση με τα «παλιά, καλά» point-and-click adventures δεν μπορώ να εκφέρω άποψη, ωστόσο αν αυτό λέει κάτι, τον τερμάτισα σε περίπου 12,5 ώρες. Ένας πιο έμπειρος παίκτης θα χρειαστεί λιγότερες αλλά εμένα θα μου επιτρέψετε να κρατήσω ότι τα κατάφερα και μάλιστα καταφεύγοντας σε βοήθεια μόνο σε ένα σημείο (αυτό το ρημάδι χαρτί τουαλέτας με κατέστρεψε).

Οι λίστες με τους στόχους του κάθε χαρακτήρα βοηθούν πολύ στο να έχετε ανά πάσα στιγμή μια καλή εικόνα για το επόμενο βήμα σας.

Ως προς το περιεχόμενό του τώρα, το Thimbleweed Park είναι ένα σύγχρονο τρολ. Το διακριτικό του χιούμορ πλαισιώνουν οι συνεχείς αναφορές και τα άπειρα Easter eggs περί retro gaming, game development, crowdfunding και ποπ κουλτούρας γενικότερα, σκορπώντας απλόχερα χαμόγελα. Το κλου της υπόθεσης είναι φυσικά ο τηλεφωνητής του Κώστα Τσάκωνα από τη Μεγάλη Απόφραξη, στοιχείο που θα εκτιμήσουν οι λάτρεις του καλού ευρωπαϊκού κινηματογράφου ελληνικού βιντεοκλάμπ.

Συνοψίζοντας, θεωρώ το Thimbleweed Park ως το απόλυτο fan service για τους νοσταλγούς των 90s και τους λάτρεις των adventures. Εναρμονισμένο με τις επιταγές του σήμερα, είναι αυτό που λέμε «για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί» (με το casual mode απευθύνεται στους πρώτους και το hard στους δεύτερους, όπως στο Monkey Island 2). Ευφυές, καλογραμμένο και όσο ρετρό πρέπει, αξίζει να το δείτε σε όποια ηλικιακή ομάδα κι αν ανήκετε.

---

Μου θύμισε: -
Κυκλοφορία έκδοσης: Αύγουστος 2017
Πλατφόρμες: PS4, PS Vita