#review | The Wolf Among Us
Το The Wolf Among Us θα έχει πάντοτε μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Όχι για το gameplay του: μιλάμε άλλωστε για έναν τίτλο απ’ αυτούς που μας έχει προσφέρει κατά δεκάδες η Telltale στο παρελθόν. Το συγκεκριμένο παιχνίδι, βλέπετε, αποτέλεσε την αφορμή να γνωρίσω τη σειρά κόμικς Fables του Bill Willingham, μία από τις καλύτερες που έχω διαβάσει ποτέ και αυτό θα του το χρωστώ αιωνίως.
Αν δεν ξέρετε τι εστί Fables, να σας κατατοπίσω. Φανταστείτε τους ήρωες από τα διάφορα παραμύθια που ακούγατε μικροί να ζουν στη σύγχρονη Νέα Υόρκη. Ο κόσμος τους έχει καταληφθεί από έναν μυστηριώδη εχθρό, αναγκάζοντας τους ίδιους να τον εγκαταλείψουν, βρίσκοντας καταφύγιο στο «Μεγάλο Μήλο». Χρησιμοποιώντας ξόρκια και φίλτρα έτσι ώστε να πάρουν ανθρώπινη μορφή και να κρύψουν την πραγματική τους ταυτότητα, οι ήρωες αυτοί (οι Fables, όπως ονομάζονται), δημιουργούν τη Fabletown, τη δική τους κοινότητα, προσπαθώντας να ορθοποδήσουν σε ένα ζόρικο περιβάλλον.
Ο κόσμος που έχει δημιουργήσει ο Willingham δεν έχει καμία σχέση με τους φολκλορικούς των παραμυθιών. Πιο σκοτεινός, πιο άγριος, πιο προσγειωμένος, έχει κάτι το σαγηνευτικό, κάτι που αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη — ή τον παίκτη — από την πρώτη κιόλας στιγμή. Αν τελικά παίξετε το The Wolf Among Us και όντως νιώσετε να σας τραβά ο κόσμος του, μην παραλείψετε να βρείτε και να διαβάσετε τα κόμικς της σειράς Fables (τα πρώτα 150 τεύχη έχουν κυκλοφορήσει σε τέσσερα compendiums).
Ας πούμε όμως δυο λόγια και για το The Wolf Among Us. Πρωταγωνιστής του παιχνιδιού είναι ο Bigby Wolf, ο θρυλικός… κακός λύκος ο οποίος έχει αναλάβει τον ρόλο του σερίφη της Fabletown. Θέλοντας να αφήσει πίσω του τον παλιό, κακό του εαυτό (ή και όχι), ο Bigby αναλαμβάνει να εξιχνιάσει ένα έγκλημα που ναι μεν ξεκινά σαν μία δολοφονία, όμως στην πορεία αποδεικνύεται αρκετά πιο σύνθετο. Μαζί του — ή εναντίον του — θα βρεθούν κι άλλοι Fables όπως η Πεντάμορφη, το Τέρας, η Χιονάτη και ο Κυνηγός (ο «ξυλοκόπος» που σώζει τη γιαγιά στην Κοκκινοσκουφίτσα).
Αν και στην αρχή το παιχνίδι ξεκινά μάλλον αργά, στην πορεία ο ρυθμός του γίνεται ολοένα και πιο έντονος. Ο Bigby καλείται να πάρει αποφάσεις άμεσα και η Telltale έχει αποδώσει την πίεση αυτή άψογα. Θα ήταν υπέροχα βέβαια αν είχα λίγο παραπάνω χρόνο για να εξερευνήσω τη Fabletown και να γνωρίσω λίγο καλύτερα τους Fables όμως κάτι τέτοιο, αν και θα παράτεινε την όλη εμπειρία (μιλάμε για πέντε επεισόδια με το καθένα εξ αυτών να διαρκεί το πολύ δύο ώρες), θα ερχόταν σε αντιδιαστολή με τη φούρια του Bigby.
Όπως και σε κάθε τίτλο της Telltale, έτσι και στο The Wolf Among Us οι αποφάσεις του παίκτη καθορίζουν την πλοκή. Δεν είμαι σίγουρος σε ποιο βαθμό, όμως αυτό που έχει σημασία, ήταν ότι ένιωσα πως πράγματι εγώ ήμουν στο τιμόνι — έστω κι αν οι επιλογές μου ήταν για το θεαθήναι. Εν αντιθέσει μάλιστα με άλλα παρόμοια παιχνίδια (βλ. αυτά της Supermassive), εδώ υπάρχει πολύ μεγαλύτερη επιείκεια, αφού αν μετανιώσετε μία σας απόφαση, προλαβαίνετε να κάνετε load πριν αυτή καταγραφεί μια για πάντα — παρ’ ό,τι μπορείτε κάλλιστα να ξαναπαίξετε κάποιο κεφάλαιο.
Τα παιχνίδια που έχω παίξει δεύτερη φορά είναι μετρημένα στα δάχτυλα και το The Wolf Among Us είναι ένα εξ αυτών. Τόσο πολύ μου άρεσε. Πιθανότατα βέβαια και στα δύο playthroughs μου να πήρα τις ίδιες αποφάσεις όμως αυτό λίγο με νοιάζει. Σημασία έχει ότι χάθηκα εκ νέου, έστω και για λίγο στον υπέροχο κόσμο της σειράς Fables βρίσκοντας παράλληλα μία αφορμή να διαβάσω εκ νέου τα κόμικς του Bill Willingham. Για να δούμε αν το sequel θα κάνει τελικά την εμφάνισή του φέτος…
Μου θύμισε: The Walking Dead: A New Frontier, The Walking Dead: The Final Season
Κυκλοφορία έκδοσης: Οκτώβριος 2013
Πλατφόρμες: PS4, Xbox One, PS3, Xbox 360, PC, PS Vita, iOS, Android
