#review | The Walking Dead: Michonne
#review | The Walking Dead: Michonne
Κάμποσα χρόνια μετά την τελευταία μου επαφή μαζί της, αποφάσισα να κλείσω τους ανοιχτούς λογαριασμούς μου με τη σειρά The Walking Dead της Telltale Games. Το στούντιο μπορεί να αποτελεί παρελθόν από το 2018, ωστόσο η βασισμένη στα κόμικ του Robert Kirkman σειρά διατίθεται (με εξαίρεση τον τελευταίο τίτλο της, The Final Season) μέσω του Xbox Game Pass.
Έχοντας παίξει τις δύο πρώτες σεζόν του The Walking Dead, είπα να συνεχίσω με την τρίτη κατά σειρά κυκλοφορία του, ένα spin-off ή αν προτιμάτε μία παρένθεση στην ιστορία της αγαπητής Clementine. Το The Walking Dead: Michonne εστιάζει στην ομώνυμη ηρωίδα που συνιστά έναν από τους πλέον ξεχωριστούς χαρακτήρες της σειράς, λόγω πρωτίστως της ματσέτας και δευτερευόντως της προσωπικότητάς της.
Προς τιμήν του δεν απαιτεί από τον παίκτη ούτε να έχει παίξει κάποιον άλλο τίτλο The Walking Dead της Telltale, ούτε να είναι εξοικειωμένος με το κόμικ (αν ισχύει κάτι από τα δύο πάντως, είναι μπόνους). Συμβάλλει στη θεμελίωση της μεταξύ τους σχέσης προκειμένου να ταυτιστεί — όσο γίνεται — εκείνος με τη Michonne και από εκεί και πέρα, τον αφήνει ελεύθερο να αποφασίσει την εξέλιξη της πλοκής.
Φυσικά, ως γνήσιο «τέκνο» της Telltale, το The Walking Dead: Michonne δεν προσφέρει πραγματική ελευθερία κινήσεων παρά δημιουργεί μία ψευδαίσθηση αυτής. Ο παίκτης είναι σε θέση να καθορίσει τις λεπτομέρειες, χωρίς ωστόσο να έχει ουσιαστικό λόγο στην έκβαση της ιστορίας. Σαφώς οι αποφάσεις του θα καθορίσουν ποιοι από τους βοηθητικούς χαρακτήρες θα τη βγάλουν καθαρή και ποιοι όχι, όμως αυτό είναι ελάσσονος σημασίας.
Η Michonne, βλέπετε, είναι εκείνη που κλέβει την παράσταση, αφού και στα τρία επεισόδιά του, τα πάντα περιστρέφονται γύρω από αυτή. Αναμενόμενο σε έναν βαθμό, μόνο που μοιραία οι υπόλοιποι χαρακτήρες μένουν σε δεύτερο πλάνο. Με εξαίρεση ίσως τον Pete, οι υπόλοιποι δεν καταφέρνουν να «αγγίξουν» τον παίκτη. Κάπως έτσι, το ποιος θα ζήσει και το ποιος θα πεθάνει, όταν έρθει η ώρα των κρίσιμων αποφάσεων, μοιάζει να απασχολεί ελάχιστα στη λογική του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
Δυστυχώς όμως, ακόμα κι αυτή η ανάπτυξη της Michonne καταλήγει προβληματική. Είναι ξεκάθαρο πως οι δημιουργοί του τίτλου ήθελαν να ισορροπήσουν μεταξύ της σκληροτράχηλης πολεμίστριας και της σημαδεμένης από τη μοίρα μητέρας. Ωστόσο οι σεκάνς που θεωρητικά θα εστίαζαν στο δεύτερο, είναι τόσο άχρωμες και βαρετές που εν τέλει μάλλον περνούν απαρατήρητες. Στο φινάλε η Michonne μένει στη συνείδηση του παίκτη σαν μία ακαταπόνητη μαχήτρια, κάτι που συνιστά χαμένη ευκαιρία δεδομένων των παραστάσεών της.
Το The Walking Dead: Michonne μου προσέφερε ένα μάλλον ευχάριστο απόγευμα. Ήταν ένας απολύτως προβλέψιμος τίτλος από την Telltale που ναι μεν αποτέλεσε ένα διάλειμμα από την κύρια σειρά, απόρροια της φρεσκάδας που προσέφερε η πρωταγωνίστριά του, ωστόσο δεν είχε τίποτε το καινούριο να «πει» από πλευράς gameplay και συνολικής εμπειρίας.
Εν αναμονή του New Frontier…
Μου θύμισε: -
Κυκλοφορία έκδοσης: Φεβρουάριος 2016
Πλατφόρμες: PS4, Xbox One, PC, Switch, iOS, Android
