#review | The Quarry
#review | The Quarry
Τα τελευταία χρόνια η Supermassive Games έχει δημιουργήσει τη δική της σχολή. Ξεκινώντας με το Until Dawn to 2015 και συνεχίζοντας με τα The Dark Pictures Anthology, το στούντιο από το Γκίλφορντ έχει βρει το mojo του και συνεχίζει ακάθεκτο. Το The Quarry ήταν η μία από τις δύο κυκλοφορίες του το 2022 (η άλλη ήταν το The Devil in Me) και όπως φαντάζεστε, δεν γινόταν να το προσπεράσω.
Σε ό,τι αφορά τη γενικότερη προσέγγιση, το The Quarry είναι πιο κοντά στο Until Dawn, με τις επιρροές των παιχνιδιών της σειράς The Dark Pictures πάντως να είναι εμφανείς. Επί της ουσίας πρόκειται για ένα διαδραστικό American teen horror film με τους πρωταγωνιστές του να είναι οι ομαδάρχες της κατασκήνωσης Hackett’s Quarry, η σεζόν της οποίας έχει μόλις ολοκληρωθεί. Μία βλάβη στο αυτοκίνητό τους όμως, τους αναγκάζει να μείνουν για ακόμα ένα βράδυ εκεί και αψηφώντας τις οδηγίες του επικεφαλής τους (ο οποίος γίνεται μπουχός), το ρίχνουν έξω αδιαφορώντας για οτιδήποτε κρύβεται στο δάσος.
Δεν θα επεκταθώ στο στόρι του παιχνιδιού αφού θα είναι κρίμα να μην το ανακαλύψετε μόνοι σας. Δίνεται πάντως με πολύ ωραίο τρόπο κι αυτό το πιστώνω στη Supermassive. Το μόνο στοιχείο που μου φάνηκε κομματάκι αταίριαστο, ήταν η αφηγήτρια (σαν άλλος curator από τα The Dark Pictures) που εμφανιζόταν ανάμεσα στα κεφάλαια του παιχνιδιού, διαβάζοντας τυχόν κάρτες ταρώ που είχα μαζέψει στο μεταξύ, αφού και σεναριακά και πρακτικά η παρουσία της ήταν εντελώς περιττή. Μικρό το κακό ωστόσο αφού το «ζουμί» ήταν αλλού και συγκεκριμένα εκεί που εκτυλισσόταν η δράση.
Τολμώ να πω πως το καστ με απογοήτευσε. Όχι λόγω των ερμηνειών των ηθοποιών (κάθε άλλο) αλλά λόγω των ίδιων των χαρακτήρων: η παρουσία τους μου ήταν τόσο απωθητική αισθητικά που μου φάνηκε αδύνατον να δεθώ μαζί τους. Στην πορεία βέβαια ξύπνησε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης του gamer μέσα μου κι έτσι έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Δύο γυναικείες παρουσίες ήταν εκείνες που κέρδισαν τη συμπάθειά μου ως το τέλος και δυστυχώς η μία εξ αυτών αποτέλεσε και τη μοναδική μου απώλεια — κι αυτή λίγο πριν το φινάλε, γαμώτο!
Μάλλον αναμενόμενα, το The Quarry διαθέτει κάμποσα quick-time events τα οποία ωστόσο δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικά. Τη μία φορά που την πάτησα στο παιχνίδι (ω, ναι…) ήταν διότι πολύ απλά δεν πάτησα με αρκετή δύναμη το πλήκτρο που έπρεπε (νόμιζα πως το είχα πατήσει αλλά δεν το πάτησα). My bad. Εννοείται βέβαια πως οι καταστάσεις στις οποίες θα κληθείτε να επέμβετε εμφανίζονται από το πουθενά, οπότε οι στιγμές χαλάρωσης θα ‘ναι ελάχιστες. Γενικώς, θα περάσετε αρκετό χρόνο παρακολουθώντας cutscenes, με το The Quarry να αποτελεί ίσως την πιο κινηματογραφική παραγωγή της Supermassive μέχρι σήμερα.
Το gameplay του θα σας δώσει αρκετή ελευθερία κινήσεων προκειμένου να εξερευνήσετε τις διάφορες τοποθεσίες που θα βρεθείτε, ανακαλύπτοντας στοιχεία που αφορούν την κατασκήνωση, την οικογένεια Hackett, την υπεράσπιση (!) των ηρώων κ.α. Οι χαρακτήρες που ελέγχετε πάντως θα μπορούσαν να κινούνται λίγο πιο γρήγορα: το αργό τους περπάτημα σε συνδυασμό με ορισμένες μεγάλες περιοχές, δημιούργησε αχρείαστες «κοιλιές». Α, και προσωπικά λάτρεψα τον τρόπο που αποτυπώνονται οι επιλογές σας (τα λεγόμενα paths) με τη μορφή βιντεοκασετών — πραγματικά ευφυέστατο!
Το The Quarry δεν ανακαλύπτει τον τροχό. Αν σας αρέσει το στυλ της Supermassive, τότε θα το απολαύσετε. Έχει ωραίο σενάριο και δυνατή πλοκή (αν και από τη στιγμή που θα έρθετε πρόσωπο με πρόσωπο με ό,τι σας κυνηγά, η ένταση μοιραία πέφτει) και φυσικά οι αποφάσεις σας είναι εκείνες που διαμορφώνουν το όλο στόρι. Δοκιμάστε το και όσο εγκαθίσταται στην κονσόλα ή τον υπολογιστή σας, προσθέστε στη λίστα σας το remaster του Until Dawn.
Μου θύμισε: Until Dawn
Κυκλοφορία έκδοσης: Ιούνιος 2022
Πλατφόρμες: PS5, Xbox Series X|S, PS4, Xbox One, PC
