#review | Rusty Lake Hotel

Η περίπτωση του Rusty Lake Hotel είναι — το λιγότερο — ιδιαίτερη. Πρόκειται για ένα παιχνίδι παζλ που αν και θεωρητικά έρχεται να προστεθεί στον κόσμο όχι μίας αλλά δύο σειρών (Cube Escape, Rusty Lake), εν τέλει ελάχιστοι θα καταφέρουν να εκτιμήσουν στο 100%.

Το Rusty Lake Hotel προέρχεται από τη Rusty Lake (ω, ναι) και ξεκινά προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα σκηνικό τρόμου: επιβλητικό soundtrack με βιολιά, βαρύτονος αφηγητής, ξενοδοχείο στη μέση μιας λίμνης και άλλα τέτοια. Η προσπάθεια αυτή ωστόσο δεν είναι ακριβώς επιτυχημένη, αφού το όλο κόνσεπτ μοιάζει περισσότερο αλλόκοτο παρά απειλητικό. Βρίσκεστε σε ένα ξενοδοχείο, οι ένοικοι του οποίου είναι ανθρωπόμορφα ζώα, ντυμένα με βικτωριανά κοστούμια. Ακολουθώντας τις εντολές του ιδιοκτήτη (μία κουκουβάγια ονόματι… Mr. Owl), καλείστε να ετοιμάσετε πέντε δείπνα. Όσο για το κρέας; Θα το βρείτε δολοφονώντας τους ενοίκους!

Το παιχνίδι δεν κάθεται να εξηγήσει τίποτα απ’ όσα σας ζητά να κάνετε. Ποιος είναι ο κύριος Κουκουβάγιας; Γιατί θέλει να σφάξει τους πελάτες του; Πώς είναι δυνατόν κάθε βράδυ οι εναπομείναντες ένοικοι να επιδίδονται σε ένα φεστιβάλ κανιβαλισμού; Εσείς, ο πρωταγωνιστής, τι ρόλο βαράτε εκεί μέσα; Τι παίζει με το ίδιο το ξενοδοχείο; Στο φινάλε τι ακριβώς συμβαίνει; Όλα αυτά ήταν ερωτήματα που προέκυψαν κατά τις περίπου δυόμισι ώρες που μου πήρε για να ξεκινήσω το Rusty Lake Hotel, να λύσω κάθε γρίφο (ζητώντας τη… βοήθεια του κοινού μία φορά όλη κι όλη παρακαλώ) και να δω τους τίτλους τέλους του.

Πού είναι το πρόβλημα; Δεν έχετε ξαναδεί κουνέλι, φασιανό και περιστέρι να τρώνε ελάφι με σως από μανιτάρια και δενδρολίβανο…;

Από πλευράς gameplay, μιλάμε για μια σειρά από escape rooms. Κάθε βράδυ επισκέπτεστε κι από έναν επισκέπτη στο δωμάτιό του, από το οποίο, άπαξ και μπείτε, δεν μπορείτε να βγείτε. Στόχος σας είναι να τον σκοτώσετε ώστε να πάρετε το κρέας του για το επόμενο δείπνο (κάθε συνταγή έχει και άλλα δύο, προαιρετικά υλικά). Αυτό βέβαια δεν μπορεί να γίνει άμεσα: θα πρέπει να λύσετε μια σειρά από γρίφους και σπαζοκεφαλιές, προκειμένου να πετύχετε τον στόχο σας. Οδηγίες δεν προσφέρονται αλλά σε κάθε περίπτωση, όλα όσα πρέπει να χρησιμοποιήσετε βρίσκονται στο εκάστοτε δωμάτιο (ακόμα κι αν δεν είστε σίγουροι για το επόμενο βήμα, υπάρχει το trial & error).

Τα γραφικά του Rusty Lake Hotel είναι δημιουργημένα στο χέρι χρησιμοποιώντας μία παλέτα παστέλ χρωμάτων. Δε ασχολούνται με τον ρεαλισμό αλλά με το στυλ τους ενισχύουν ακόμα περισσότερο το απόκοσμο ύφος του παιχνιδιού. Η πλοήγηση στις διάφορες οθόνες γίνεται με το ποντίκι. Αν θελήσετε να πειράξετε κάτι ή να το προσθέσετε στο inventory σας, ένα «κλικ» επάνω του αρκεί (ο κέρσορας πάντως δε θα σας βοηθήσει αφού παραμένει ίδιος). Με ένα ακόμα επάνω του, το επιλέγετε ώστε να το χρησιμοποιήσετε. Τα παζλ δεν είναι — τελείως — παράλογα, ωστόσο ρεαλιστικά, δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο ύπαρξης.

Για να χρησιμοποιήσετε κάποιο από τα αντικείμενα του inventory σας, το επιλέγετε και κατόπιν κάνετε «κλικ» στο κατάλληλο σημείο στην οθόνη.

Δεν ξέρω τι ακριβώς ήθελαν να κάνουν στη Rusty Lake με το Rusty Lake Hotel. Ο τίτλος είναι ένα brain teaser αλλά τίποτα παραπάνω, τουλάχιστον στα μάτια μου. Στην προσπάθειά μου να μην τον αδικήσω μάλιστα, προσπάθησα να παίξω, αμέσως μετά το φινάλε του, το Rusty Lake Paradise αλλά ένα bug στην εισαγωγή που παραμένει αδιόρθωτο τριάμισι χρόνια μετά την κυκλοφορία του παιχνιδιού, δε με άφησε καν να το ξεκινήσω…

---

Μου θύμισε: Escape Academy
Κυκλοφορία έκδοσης: Δεκέμβριος 2015
Πλατφόρμες: PC, iOS, Android