#review | RUINER
Το RUINER είναι ένα από ‘κείνα τα παιχνίδια που ούτε που θυμάμαι πώς ακριβώς κατέληξαν στη βιβλιοθήκη μου στο Steam. Ειλικρινά, αδυνατώ να θυμηθώ. Το μόνο που ξέρω είναι πως έψαχνα κάτι να χαλαρώσω έπειτα από 140 ώρες Baldur’s Gate 3 και το RUINER ήταν η τέλεια πρόταση.
Από αισθητικής άποψης, το RUINER θα μπορούσε να ήταν ο χαμένος αδερφός του The Ascent, έστω κι αν κυκλοφόρησε τέσσερα χρόνια πριν από εκείνο. Ο δυστοπικός του κόσμος αποτελεί τον ορισμό του cyberpunk με τη χαρακτηριστική industrial προσέγγιση, τα έντονα χρώματα σε κόκκινες αποχρώσεις κλπ. Μέχρι και περιορισμένες αναφορές σε anime και manga υπάρχουν γιατί… γιατί όχι;
Σε ένα παιχνίδι όπως το RUINER, όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν από μία καλά δομημένη ιστορία με το ανάλογο υπόβαθρο. Ακόμα και τα απολύτως απαραίτητα (ξέρετε, εταιρείες-κολοσσοί, παρακολουθούμενη κοινωνία, AI…) θα έφταναν. Δυστυχώς όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Το μόνο που σας λέει το παιχνίδι, είναι πως ο αδελφός σας έχει πέσει θύμα απαγωγής κι εσείς καλείστε να τον ψάξετε. Αυτό.
Διαβολικά αφεντικά, κάτι τρελές τύπισσες και μισθοφόροι που ισορροπούν μεταξύ ανθρώπων και ανδροειδών θα βρεθούν στο διάβα σας όμως δεν θα αντιμετωπίσετε το παραμικρό πρόβλημα ως προς την εξουδετέρωσή τους. Η δύναμη της αδελφικής αγάπης — και των όπλων που έχετε στη διάθεση σας — βλέπετε… Στο RUINER ο χαρακτήρας σας θα χρησιμοποιεί δύο όπλα: ένα melee (ρόπαλο, χατζάρα κλπ) και ένα ranged (κάτι σε πιστόλι, πυροβόλο κ.α.). Μπορείτε να αλλάζετε κάποιο από αυτά που κρατάτε με ένα από εκείνα που ρίχνουν οι αντίπαλοί σας ή βρίσκετε στον χάρτη καθώς περιπλανιέστε. Ο στόχος είναι το μέγιστο DPS.
Το άλλο στοιχείο με το οποίο μπορείτε να πειραματιστείτε, είναι οι ικανότητες του χαρακτήρα σας. Έχετε πρόσβαση σε τέσσερις κατηγορίες: τρεις περιλαμβάνουν ενεργά και μία παθητικά skills. Εσείς αποφασίζετε για την ικανότητα που θα χρησιμοποιείτε ανά πάσα στιγμή από την κάθε κατηγορία,, προσαρμόζοντας με τον τρόπο αυτό το gameplay στο στυλ σας. Η εναλλαγή γίνεται στο φτερό, αν και προσωπικά προτίμησα να μείνω πιστός στον συνδυασμό που κάλυπτε περισσότερο τις ανάγκες μου.
Αν και ήμουν προετοιμασμένος για… σφαγή, δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερα προβλήματα — το The Ascent με δυσκόλεψε απείρως περισσότερο. Έπαιξα το RUINER στο normal και ξεμπέρδεψα μαζί του σε περίπου πέντε ώρες. Δεν θα υπερβάλλω αν πω ότι μου θύμισε περισσότερο DLC παρά πλήρες παιχνίδι. Τουλάχιστον δεν είχα τοποθετήσει τον πήχη ψηλά κι έτσι δεν απογοητεύτηκα. Θα μπορούσε να ήταν καλύτερο; Φαντάζομαι πως ναι. Θα ήταν απαραίτητο; Μάλλον όχι.
Μου θύμισε: The Ascent
Κυκλοφορία έκδοσης: Σεπτέμβριος 2017
Πλατφόρμες: PS4, Xbox One, PC, Switch
