#review | Metro Exodus & The Two Colonels / Sam’s Story
(αρχική δημοσίευση: 1/12/2019 – ανανέωση για την προσθήκη του Sam’s Story DLC)
Υπό κανονικές συνθήκες, το review μου για το Metro Exodus θα έπρεπε να κάνει την εμφάνισή του κάπου μέσα στο 2021. Η δωρεάν διάθεσή του όμως μέσω του Xbox Game Pass (θυμάστε το Thief of Thieves, ε;) και η σφόδρα επιθυμία μου να το δοκιμάσω, καθ’ ότι λάτρης του franchise, του έδωσαν προτεραιότητα έναντι άλλων τίτλων.
Ε, το σκυλομετάνιωσα.
Μη βιαστείτε να βγάλετε λάθος συμπέρασμα: η ποιότητα του Metro Exodus είναι αδιαπραγμάτευτη. Η καλά στημένη ιστορία, οι πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ο έξυπνα δομημένος κόσμος και η άκρως ενδιαφέρουσα πλοκή του συνθέτουν το προφίλ ενός τίτλου που μπορεί να χαρίσει στον παίκτη μια τριανταριά ώρες ποιοτικού gameplay.
Το πρόβλημα ήταν στην απόδοση του παιχνιδιού η οποία ήταν σκέτο δράμα. Οι χρόνοι loading ήταν οι μεγαλύτεροι που έχω δει τα τελευταία πέντε-δέκα χρόνια: υπήρξε περίπτωση που χρονομέτρησα 07:12 (επτά λεπτά και δώδεκα δευτερόλεπτα) στο Xbox One X — την ισχυρότερη κονσόλα που υπάρχει, για να μην ξεχνιόμαστε! Κατά το playthrough μου, το Metro Exodus κράσαρε τέσσερις φορές ενώ υπήρξαν και άλλες τρεις περιπτώσεις που βρέθηκα «παγιδευμένος» στον χάρτη, υποχρεωμένος να καταφύγω στη λύση του load.
Το χειρότερο όλων ωστόσο ήταν το bug σε μία πολύ συγκεκριμένη φάση του παιχνιδιού, εξ’ αιτίας του οποίου ο Artyom (ο πρωταγωνιστής) χάνει τον εξοπλισμό που δεν φορά εκείνη τη στιγμή! Αναίτια και χωρίς την παραμικρή προειδοποίηση, συνιστά πρόβλημα που μπορεί να στερήσει από τον παίκτη άδικα σημαντικά βοηθήματα. Με μία σύντομη έρευνα δε, διαπίστωσα ότι το εν λόγω ζήτημα έχει καταγραφεί σε PC, Xbox One και PS4, ωστόσο οκτώ μήνες μετά το λανσάρισμα του τίτλου, παρέμενε αδιόρθωτο.
Η ύπαρξη τόσων προβλημάτων είναι πραγματικά εξοργιστική διότι κατά τα άλλα το Metro Exodus είναι υπέροχο. Τα γραφικά του είναι εκπληκτικά με τα πανοραμικά πλάνα να εκμεταλλεύονται την ευρεία χρωματική παλέτα προσφέροντας μαγευτικές εικόνες. Η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι και η πιο «κοφτερή» που έχω συναντήσει, όμως τη δουλειά της την κάνει. Εννοείται πως η stealth προσέγγιση (σε συνδυασμό με headshots) έχει ως αποτέλεσμα μία ευκολότερη εμπειρία — θυμηθείτε το αυτό προς το φινάλε.
Το Metro Exodus είναι σε γενικές γραμμές ένας γραμμικός τίτλος με τις επιλογές σας κατά τη διάρκειά του να καθορίζουν και την έκβασή του. Οι περιοχές που θα επισκεφθείτε είναι συγκεκριμένες και καθώς η πλοκή του παιχνιδιού εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια ενός έτους, θα θαυμάσετε μεταξύ άλλων διαφορετικές εποχές και περιβάλλοντα. Παρ’ ότι το μεγαλύτερο μέρος του εξελίσσεται σε εξωτερικούς χώρους, δεν ένιωσα να μου λείπουν καθόλου οι σήραγγες του μοσχοβίτικου μετρό — με αποζημίωσε βέβαια το DLC.
Η εμπειρία του Metro με κάλυψε πλήρως. Αν και διαφέρει αισθητικά σε σημαντικό βαθμό από τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, έχει τον τρόπο να παραμένει πιστό στις αξίες και τα ιδανικά της σειράς. Παραμένει εξίσου ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος, αποζημιώνοντας απόλυτα όποιον αποφασίσει να του δοθεί ολοκληρωτικά. Αν οι δημιουργοί του δεήσουν και διορθώσουν τα προβλήματά του, θα είναι σκέτη απόλαυση.
The Two Colonels & Sam’s Story
Το πρώτο από τα δύο DLC του Metro Exodus συνιστά μία από τις μεγαλύτερες αδικίες των τελευταίων ετών. Με το κυρίως παιχνίδι να μαστίζεται από προβλήματα στην απόδοση και πολυάριθμα bug, ελάχιστοι είναι εκείνοι που έδωσαν μέχρι στιγμής τον οβολό τους για να το The Two Colonels — υπολογίζω ποσοστό μικρότερο του 2%.
Η αδικία έγκειται στο γεγονός ότι μιλάμε για μια παραγωγή με στάνταρ ανώτερα απ’ αυτά του βασικού παιχνιδιού, τόσο από πλευράς απόδοσης (αψεγάδιαστη) όσο και από άποψη gameplay. Τα γεγονότα του διαδραματίζονται στις στοές του μετρό του Νοβοσιμπίρσκ, δίνοντάς μας την ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά και με τους δύο πρωταγωνιστές του. Η δε αφήγηση είναι μοναδική, με τον παίκτη να οδηγείται στην κορύφωση με τρόπο μαεστρικό.
Όσο για το Sam’s Story, παρ’ ότι οι χρόνοι loading έχουν πάρει και πάλι την ανηφόρα, η όλη παραγωγή είναι εξίσου εντυπωσιακή. Δεν έχει βέβαια την παραμικρή σχέση με αυτά στα οποία μας έμαθε η σειρά αφού εξελίσσεται στην επιφάνεια της γης και μακριά απ’ τη Μόσχα (επίσης, όχι ότι είχαμε καμιά ιδιαίτερη πρεμούρα για τον Sam) ωστόσο ίσως να δείχνει την κατεύθυνση που θα ακολουθήσουν τα μελλοντικά (;) Metro. Τα Ρωσικά με την αμερικάνικη προφορά του Sam είναι όλα τα λεφτά με τον συνολικό βαθμό δυσκολίας να κλείνει το μάτι στον παίκτη.
Μου θύμισε: Metro 2033
Κυκλοφορία έκδοσης: Φεβρουάριος 2019
Πλατφόρμες: PS4, Xbox One, PC
