#review | Life is Strange: Before the Storm

Έχοντας παίξει το πρώτο Life is Strange, ήταν δεδομένο πως δε θα αργούσε η ώρα να δοκιμάσω και το Before the Storm. Η αλήθεια είναι πως τα prequels δεν μου κάθονται καλά. Δυσκολεύομαι να τα «χωνέψω» και να τα παρακολουθήσω στη λογική ότι γνωρίζω τη συνέχεια και τι πρόκειται να επακολουθήσει του φινάλε τους, τουλάχιστον πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Μια τέτοια εξαίρεση ήλπιζα πως θα ήταν το Life is Strange: Before the Storm, οπότε μ’ αυτή την ελπίδα πάτησα start και ξεκίνησα.

Το Before the Storm είναι σημαντικά μικρότερο σε σχέση με το αρχικό Life is Strange καθώς αποτελείται από τρία μόλις επεισόδια, η συνολική διάρκεια των οποίων δεν ξεπερνά το οκτάωρο. Η Chloe Price μου φάνηκε αρκετά πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας σε σχέση με τη Max Caulfield του πρώτου παιχνιδιού, αν και γνωρίζοντας τη συνέχεια του στόρι της, νομίζω πως μάλλον ήμουν προκατειλημμένος απέναντί της — επιλέγοντας απαντήσεις που ταίριαζαν στον μελλοντικό της εαυτό.

Οι σεκάνς με την Chloe και τον πατέρα της από ένα σημείο κι έπειτα ένιωσα να με κουράζουν. Αντιλαμβάνομαι ότι με τον τρόπο αυτόν, οι σχεδιαστές θέλησαν να τονίσουν ακόμα περισσότερο την απουσία του — ή ορθότερα την εξαφάνισή του από τη ζωή της — όμως προσωπικά κάπου με έχασαν.

Το υπερφυσικό στοιχείο λάμπει διά της απουσίας του και νομίζω πως εν τέλει κάνει την ιστορία πιο εύκολη στην παρακολούθησή της — δεν θα πω πιο πιστευτή, διότι αυτό εξυπακούεται. Ως εκ τούτου, η Chloe κυκλοφορεί στην Arcadia Bay σπέρνοντας το χάος και τον πανικό σε ένα παιχνίδι που εφ’ όσον ο παίκτης έχει τερματίσει τον προκάτοχό του, έχει την άνεση να αδιαφορεί για τις συνέπειες των πράξεών του.

Έχοντας κατά νου το παραπάνω, προχώρησα σε επιλογές στους διαλόγους που υπό άλλες συνθήκες ίσως να μην έκανα — ο χαρακτήρας και το προφίλ της Chloe όμως μου έδωσαν το ελεύθερο. Το βασικό είναι ότι δεν αντιλήφθηκα σε καμία περίπτωση πως το παιχνίδι μου υπαγόρευε τι θα έπρεπε να κάνω, ούτε καν στο φινάλε, κάτι που στα μάτια μου ήταν σημαντική αναβάθμιση σε σχέση με το πρώτο Life is Strange και μου επέτρεψε να ευχαριστηθώ μέχρι τέλους την όλη εμπειρία.

Η σχέση των δύο κορασίδων δύναται να εξελιχθεί σε κάτι πολύ πιο δυνατό από μία απλή φιλία. Η επιλογή του παιχνιδιού να μην την παρουσιάσει επιδερμικά αλλά με τη δέουσα σοβαρότητα με εξέπληξε ευχάριστα.

Όσο για το πώς ήταν αυτή; Αν εξαιρέσουμε την εξέλιξη της σχέσης της Chloe με την — περίφημη — Rachel Amber, μάλλον άχρωμη. Η προσωπικότητα της Chloe ήταν τόσο έντονη που στην ουσία επισκίασε κάθε χαρακτήρα που συνάντησα, αφήνοντάς τον σε δεύτερη μοίρα, σχεδόν «ψιθυρίζοντάς» μου ότι δεν ήταν ανάγκη να ασχοληθώ μαζί του για να απολαύσω το παιχνίδι — στο τέλος κάθε επεισοδίου που μου παρουσιάζονταν οι αποφάσεις μου στα διάφορα διλήμματα, εντόπισα αρκετά που είχα προσπεράσει άθελά μου…

Σε ό,τι αφορά τον τεχνικό τομέα τέλος, το Before the Storm δεν είναι παρά μία «φωτοτυπία» του Life is Strange αφού πρακτικά δεν έχει βελτιωθεί το παραμικρό. Σε ορισμένες στιγμές μάλιστα, ένιωσα να συμβαίνει μάλλον το αντίθετο — κρίνοντας πάντα από την ποιότητα των γραφικών και τις κινήσεις των χαρακτήρων.

Συνοψίζοντας, αν παίξατε το αρχικό Life is Strange και σας άρεσε, μπορείτε να δοκιμάσετε και το Before the Storm — χωρίς να σας καταπλήξει, δεν θα σας απογοητεύσει. Σε περίπτωση που η σειρά βρίσκεται στη λίστα σας, ξεκινήστε με το Before the Storm πριν περάσετε στο πρώτο Life is Strange — θα την απολαύσετε ακόμα περισσότερο. Όλοι οι υπόλοιποι, απλά προσπεράστε.

---

Μου θύμισε: Life is Strange
Κυκλοφορία έκδοσης: Αύγουστος 2017
Πλατφόρμες: PS4, Xbox One, PC, iOS, Android