#review | Kona
#review | Kona
Το Kona εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία τίτλων, των οποίων την ύπαρξη αγνοούσα για τα καλά, μέχρι που τους πέτυχα χαζεύοντας τη λίστα του Game Pass στο Xbox. Κάπως έτσι λοιπόν, το δημιούργημα της καναδικής Parabole βρέθηκε να κατεβαίνει στην κονσόλα μου με εμένα να μην έχω την παραμικρή εικόνα για το τι επρόκειτο να συναντήσω — όπως άλλωστε συνέβη με το Thief of Thieves, το A Plague Tale: Innocence και τόσα άλλα.
Σε περίπτωση που αναρωτιέστε για τον τίτλο, «kôna» σημαίνει «χιόνι» στα Κρι, την επίσημη γλώσσα των Βορειοδυτικών Εδαφών του Καναδά. Εκεί, στο Βόρειο Κεμπέκ είναι που διαδραματίζεται άλλωστε η πλοκή του παιχνιδιού με τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Carl Faubert να καταφθάνει στη φανταστική πόλη Manastan προκειμένου να ερευνήσει μια σειρά βανδαλισμών. Φυσικά τίποτε δεν πάει σωστά, με αποτέλεσμα ο Carl να βρεθεί σε έναν ερειπωμένο οικισμό έχοντας να αντιμετωπίσει μεταξύ άλλων και τα στοιχεία της φύσης.
Το Kona είναι ένα σύγχρονο adventure προοπτικής πρώτου προσώπου. Βασίζεται κυρίως στο στοιχείο της εξερεύνησης, με τους γρίφους του να απαιτούν ως επί το πλείστον τον κατάλληλο συνδυασμό αντικειμένων τα οποία βρίσκονται διάσπαρτα στον χάρτη. Παρ’ ό,τι ο κόσμος του είναι ανοιχτός (με μία και μοναδική εξαίρεση που συνδέεται με την εξέλιξη της ιστορίας) το Kona τα καταφέρνει μια χαρά και στον τομέα της εξιστόρησης με την αφήγηση να εναλλάσσεται με τις σκέψεις του Carl.
Αν κάτι με εντυπωσίασε στον τίτλο, ήταν ο τρόπος με τον οποίο αποτύπωσε τη χιονοθύελλα που εξελισσόταν καθ’ όλη τη διάρκειά του. Εικόνα και ήχος δημιούργησαν μία ατμόσφαιρα τόσο ρεαλιστική που ειλικρινά ένιωθα να κρυώνω ο ίδιος — κι ας έπαιζα το Kona στο σαλόνι μου μεσ’ στον Αύγουστο. Γενικότερα το κρύο παίζει πρωτεύοντα ρόλο στο παιχνίδι, αφού ο παίκτης καλείται να βρίσκει συχνά καταφύγιο και να κρατά τον ήρωα ζεστό. Αν και η παράμετρος αυτή ήταν κάτι που προσωπικά είχα πάντοτε κατά νου, εντούτοις δεν ένιωσα να με ζορίζει ή να με περιορίζει.
Εκεί που το Kona με απογοήτευσε πάντως, ήταν στον τρόπο με τον οποίο επέλεξε να κλείσει την ιστορία του. Μου φάνηκε αρκετά αταίριαστος και δίχως να θέλω να μαρτυρήσω το οτιδήποτε, νομίζω ότι αδικεί τα όσα με κόπο είχε χτίσει τις προηγούμενες 12 ώρες (η διάρκειά του μπορεί να είναι σημαντικά μικρότερη αν επιλέξετε να χρησιμοποιήσετε όχημα για τις μετακινήσεις σας αντί να το πάρετε ποδαράτο όπως έκανα εγώ). Παράπονα είχα και από τον τεχνικό τομέα αφού η ροή του παιχνιδιού «πάγωνε» (pun intended) λόγω loading κάθε φορά που άλλαζα περιοχή. Όσο για τις μάχες, αυτές είχαν να κάνουν μόνο με λύκους και παρά την προβληματική στόχευση, ήταν μάλλον αδιάφορες.
Χωρίς να θεωρώ το Kona ως τίτλο που πρέπει οπωσδήποτε να παίξει κανείς, δεν μετανιώνω για τις ώρες που πέρασα μαζί του — κάθε άλλο. Παρά τις όποιες ενστάσεις μου στο φινάλε, μπορώ να πω ότι αποτέλεσε μία ευχάριστη και αρκετά ενδιαφέρουσα εμπειρία με κάμποση εξερεύνηση και αξιόλογη πλοκή. Καλή δουλειά, Game Pass!
Μου θύμισε: -
Κυκλοφορία έκδοσης: Μάρτιος 2017
Πλατφόρμες: PS4, Xbox One, PC, Switch
