#review | Horizon Chase Turbo

Το Horizon Chase Turbo είναι ένα από εκείνα τα παιχνίδια που δεν υπάρχει περίπτωση να έπαιζα ποτέ αν δεν προσφέρονταν δωρεάν μέσω κάποιας υπηρεσίας. Η λίστα μου, βλέπετε, με αυτά που ξέρω ότι θέλω να δοκιμάσω είναι τόσο μεγάλη που δεν υπάρχει χώρος για αυτού του τύπου τους «πειραματισμούς». Το PS Plus ωστόσο — ευτυχώς για ‘μένα — είχε άλλη άποψη.

Όπως και με το Thief of Thieves λοιπόν, στη λογική του «τι έχω να χάσω», έδωσα στο Horizon Chase Turbo την ευκαιρία του και πράγματι, δεν έχασα τίποτα — τουναντίον μάλιστα. Ο τίτλος της Aquiris με κράτησε απασχολημένο για κάμποσα καλοκαιρινά απογεύματα (έπαιζα ως επί το πλείστον τον Αύγουστο), θυμίζοντάς μου παράλληλα τις ένδοξες εποχές του Out Run στο Mega Drive.

Η εμπειρία του παιχνιδιού ξεκίνησε με κάμποση… χαριτωμενιά: ρετρό αισθητική και γραφικά που παρέπεμπαν στην εποχή των 16 bit, γουστόζικο soundtrack που δεν ενοχλούσε όσο συχνά κι αν επαναλαμβανόταν, χειρισμός χωρίς πολλές-πολλές απαιτήσεις αφού πρακτικά το αυτοκίνητο σχεδόν έστριβε μόνο του. Καθώς όμως προχωρούσα στο World Tour, οι απαιτήσεις άρχισαν να αυξάνονται επικίνδυνα.

Στις περισσότερες στροφές το αυτοκίνητο στρίβει σε έναν βαθμό μόνο του. Χρειάζεται κάμποση προσοχή από τον παίκτη πάντως προκειμένου να μη βγει εκτός πίστας και να μη χτυπήσει με κάποιον αντίπαλό του — και στις δύο περιπτώσεις θα χάσει πολύτιμο χρόνο.

Οι χαλαρές νίκες έδωσαν τη θέση τους σε κάμποσες επαναλήψεις της ίδιας πίστας μέχρι να πάρω το super trophy, ικανοποιώντας έτσι και το τελευταίο OCD μου. Ο «αυτόματος πιλότος» αντικαταστάθηκε από απαιτητικά προσπεράσματα με χειρουργική ακρίβεια σε στενές στροφές και χρήση του turbo την κατάλληλη στιγμή σε τόσες δα ευθείες. Οι προσεγμένες εκκινήσεις έγιναν «must» ενώ ο ανεφοδιασμός του αυτοκινήτου με καύσιμα (με τη μορφή power-ups) κατέληξε να ‘ναι επιβεβλημένος.

Το Horizon Chase Turbo έχει όλα όσα θα περίμενε να συναντήσει κανείς στο πνευματικό τέκνο των Out Run και Lotus Turbo Challenge: κλιμακωτό βαθμό δυσκολίας, φρενήρη ρυθμό, χρωματικές εναλλαγές που φλερτάρουν με την επιληψία, δεκάδες διαδρομές ανά τον πλανήτη, έντονη μουσική επένδυση και απλοϊκό αλλά συνάμα εκδικητικό χειρισμό — μία λάθος επαφή με ένα άλλο όχημα μπορεί να κοστίσει ακόμα και διψήφιο αριθμό θέσεων!

Βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα τη δυνατότητα αναβάθμισης των αυτοκινήτων μου μία φορά σε κάθε γύρο του World Tour επιλέγοντας μεταξύ τριών διαθέσιμων πακέτων — ειδικά η βελτιωμένη αυτονομία σε κάτι πίστες προς το τέλος είναι σωτήρια. Παρ’ ότι το παιχνίδι ξεκλείδωνε συχνά-πυκνά νέα οχήματα, κατέληξα να έχω χρησιμοποιήσει τέσσερα-πέντε όλα κι όλα, αφού καθένα εξ αυτών με βόλευε για κάμποσο καιρό. Οι ενοχές που ένιωθα εξ’ αιτίας αυτού όμως, χάνονταν κάθε φορά που έβλεπα πρώτος την καρό σημαία.

Ο δείκτης της βενζίνης στα δεξιά δεν είναι διακοσμητικής σημασίας. Έχετε τον νου σας τόσο σε αυτόν όσο και στα ανάλογα power-ups διότι σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει το ενδεχόμενο να ξεμείνετε!

Ολοκληρώνοντας το World Tour η εμπειρία του Horizon Chase Turbo συνεχίζεται με τα υπόλοιπα mode του τα οποία, για να πω την αλήθεια, δεν είχαν να μου προσφέρουν κάτι καινούριο. Τα δε DLC προσθέτουν επιπλέον campaign και διάρκεια, όμως έχοντας σχεδόν τελειώσει με το κυρίως περιεχόμενο του τίτλου (μόνο το Endurance 109 μου απέμεινε) δεν μου γεννήθηκε ποτέ η επιθυμία να περάσω σε αυτά.

Με δεδομένο ότι το Horizon Chase Turbo δόθηκε δωρεάν μέσω του PS Plus τον Ιούλιο, όσοι φροντίσατε να το προσθέσετε στη βιβλιοθήκη σας, μπορείτε να το κατεβάσετε και να το δοκιμάσετε — να είστε σίγουροι ότι θα σας προσφέρει κάμποσες ώρες brainless ψυχαγωγίας. Οι υπόλοιποι, αν το πετύχετε σε καμιά καλή προσφορά, εξετάστε το: ειδικά για τους λάτρεις των ρετρό καταστάσεων, είναι λουκούμι.

---

Μου θύμισε: Out Run
Κυκλοφορία έκδοσης: Μάιος 2018
Πλατφόρμες: PS4, Xbox One, PC, Switch