#review | CLOSED HANDS
Ξεκίνησα το CLOSED HANDS χωρίς να είμαι σίγουρος τι ακριβώς με περίμενε. Η κάλυψη γι’ αυτό ήταν ανύπαρκτη, οι περιγραφές δεν βοηθούσαν ιδιαίτερα ενώ ακόμα και τα βίντεο με gameplay στο Steam δεν έδιναν παρά ελάχιστες πληροφορίες. Ήξερα απλά ότι είχε ακλετό διάβασμα, οπότε οπλισμένος με υπομονή, ξεκίνησα…
Το παιχνίδι διαδραματίζεται σε μία μεγαλούπολη του Ηνωμένου Βασιλείου. Παρ’ ό,τι δεν χρησιμοποιούνται ονόματα πραγματικών τοποθεσιών, δεν δυσκολεύτηκα να φανταστώ το Λονδίνο — αν και ο δημιουργός του CLOSED HANDS μάλλον είχε άλλη πόλη στο μυαλό του (περισσότερα γι’ αυτό παρακάτω). Η πόλη συγκλονίζεται από μία καταστροφική έκρηξη με τις αρχές να κάνουν λόγο για τρομοκρατικό χτύπημα. Αμέσως μετά το αρχικό σοκ ο πληθυσμός διχάζεται: η συμμετοχή μουσουλμάνων επιβεβαιώνεται και η κοινωνική πόλωση έρχεται γρήγορα στην επιφάνεια.
Το CLOSED HANDS καταπιάνεται με τις ιστορίες πέντε φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους ανθρώπων, οι οποίες σταδιακά συνδέονται καθώς τα γεγονότα επηρεάζουν καθοριστικά τις ζωές τους. Η επίθεση είναι απλά το μέσο που επιτρέπει στο παιχνίδι να εξετάσει ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα όπως η μετανάστευση, η άνοδος της ακροδεξιάς, η σύγκρουση μεταξύ ανατολής και δύσης και ο ρατσισμός μέσα από διαφορετικές οπτικές γωνίες.
Η πλοκή εξελίσσεται μέσα από σκηνές με χρήση κειμένου. Κάθε σκηνή οδηγεί στην επόμενη (ή στις επόμενες), δημιουργώντας μία συνεχόμενη ροή. Σε πολλές από αυτές ο παίκτης έχει απλά παθητικό ρόλο ενώ σε κάποιες άλλες μπορεί να διαλέξει πώς θέλει να συνεχίσει — κυρίως σε διαλόγους. Οι επιλογές αυτές μου φάνηκε πως είχαν εντελώς διακοσμητικό χαρακτήρα καθώς τα πάντα είναι προδιαγεγραμμένα μέχρι και λίγο πριν το φινάλε.
Χωρίς να το καταλάβω, στο CLOSED HANDS έπαιξα και τον ρόλο του σκηνοθέτη, περνώντας από τον έναν χαρακτήρα στον άλλο σε μια προσπάθεια να διατηρήσω παράλληλα την εξέλιξη των ιστοριών τους. Το γράψιμο είναι εξαιρετικό: κάθε ιστορία υιοθετεί διαφορετική προσέγγιση και δείχνει πραγματικά αυθεντική με τον δημιουργό του παιχνιδιού, Dan Hett, να έχει συνεργαστεί με ανθρώπους από διαφορετικά backgrounds για να πετύχει αυτό τον ρεαλισμό.
Θυμάστε τι σας είπα στην αρχή για το Λονδίνο; Ε, τα προσωπικά βιώματα του Hett έπαιξαν ρόλο στην αποτύπωση της όλης κατάστασης, καθώς έχασε τον αδελφό του στην επίθεση στη Manchester Arena το 2017, όπου ένας ισλαμιστής εξτρεμιστής σκότωσε 22 άτομα. Τα γεγονότα του παιχνιδιού είναι εμπνευσμένα από τις καταστάσεις που ακολούθησαν — και δυστυχώς παραμένουν επίκαιρα.
Το CLOSED HANDS δεν είναι το παιχνίδι με το οποίο θα χαλαρώσετε μετά από μία κουραστική μέρα στο γραφείο — τουναντίον απαιτεί πλήρη συγκέντρωση όσο βρίσκεστε μπροστά από την οθόνη. Και από χρόνο; Χρειάστηκα κάτι παραπάνω από έξι ώρες για να το ολοκληρώσω, αν και εν τέλει η διάρκειά του εξαρτάται από την ταχύτητα ανάγνωσής σας. Αν ψάχνετε τίτλο που θα σας προσφέρει τροφή για σκέψη, τον βρήκατε.
Μου θύμισε: -
Κυκλοφορία έκδοσης: Οκτώβριος 2021
Πλατφόρμες: PC
