#review | Chernobylite
Είχα πάρει, θυμάμαι, το Chernobylite στη Black Friday του 2022. Αξιώθηκα μεν να το παίξω με κάποια καθυστέρηση, αλλά βρήκα την όλη εμπειρία ικανοποιητική (η αλήθεια είναι πως το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ με ενδιαφέρει σαν θέμα) αν και όχι τέλεια.
Το Chernobylite είναι ένα survival horror FPS με στοιχεία base building κι αν αυτή η περιγραφή σας φαίνεται πολύπλοκη, είναι. Σε ό,τι αφορά το survival horror, η μαγεία του παιχνιδιού βρίσκεται ξεκάθαρα στην ατμόσφαιρά του. Οι έξι περιοχές που θα επισκεφθείτε στη Ζώνη Αποκλεισμού είναι εντυπωσιακές, με μονομπλόκ που «φωνάζουν» Σοβιετική Ένωση από μακριά, εγκαταλελειμμένα τρένα και χλωρίδα που έχει επεκταθεί ανεξέλεγκτα δίχως να την περιορίζει ο ανθρώπινος παράγοντας (δυστυχώς απουσιάζει η πανίδα).
Ως προς τους εχθρούς τώρα, στο Chernobylite θα έρθετε αντιμέτωποι με τέσσερις ανθρώπινους αντίπαλους και άλλα τρία «τέρατα», κανένα εκ των οποίων δεν πρόκειται να σας τρομάξει ιδιαίτερα. Ακόμα κι ο περίφημος Black Stalker, από τη στιγμή που θα καταλάβετε πώς κινείται, θα αποτελεί περισσότερο ενόχληση, παρά απειλή. Βέβαια για να είμαι ειλικρινής, προτιμούσα όποτε είχα την ευκαιρία να περνώ απαρατήρητος, οπότε οι αντίπαλοι ελάχιστα με απασχόλησαν.
Το FPS αφορά την προοπτική και όχι το gameplay. Επέλεξα να δώσω έμφαση στο stealth, αφ’ ενός γιατί ένιωθα πως ταίριαζε περισσότερο στον πρωταγωνιστή, Igor Khymynuk, έναν επιστήμονα που βρισκόταν στον πυρηνικό σταθμό την αποφράδα μέρα της 26ης Απριλίου του 1986 και που 30 χρόνια αργότερα επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος αναζητώντας την αρραβωνιαστικιά του, Tatyana, και αφ’ ετέρου διότι το shooting δεν συγκαταλέγεται στα δυνατά στοιχεία του Chernobylite.
Η AI μου φάνηκε αδύναμη αφού οι αντίπαλοι κινούνταν και πυροβολούσαν σε ευθεία γραμμή, ενώ ακόμα κι όταν έπεφταν επάνω σε κάποιο πτώμα συναδέλφου τους που είχα «καθαρίσει» αθόρυβα, δεν συγκινούνταν ιδιαίτερα. Από την άλλη, ακόμα και στο normal επίπεδο δυσκολίας, παρουσίαζαν αφύσικα εντυπωσιακή αντοχή στις σφαίρες, κάνοντας σε συνδυασμό με την απουσία μηχανισμού κάλυψης τις μάχες ζόρικη υπόθεση. Ακόμα κι αν δεν πεθάνετε, το πλήγμα στα επίπεδα σωματικής και πνευματικής σας υγείας μπορεί να μη δικαιολογεί την εμπλοκή σας σε αυτές.
Στο Chernobylite είστε επικεφαλής ενός γκρουπ που μπορεί να έχει έως έξι άτομα. Λέω «έως» διότι ανάλογα με τις αποφάσεις σας κάποιοι μπορεί να μη δεχτούν να σας βοηθήσουν, ενώ άλλοι, αν εκνευριστούν σε τέτοιο βαθμό με τις επιλογές σας, ενδεχομένως να αποχωρήσουν. Η πλοκή εξελίσσεται ανά ημέρα. Το πρωί αναθέτετε στον καθένα κι από μία αποστολή, εν συνεχεία αναλαμβάνετε να φέρετε εις πέρας τη δικιά σας και το βράδυ επιστρέφετε στη βάση σας. Εκεί, αφού φάτε, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τους πόρους που έχετε συλλέξει εσείς και οι σύντροφοί σας για να κατασκευάσετε εξοπλισμό, εργαλεία, οπλισμό κ.α. Αν και ποτέ δεν κινδύνευσα να ξεμείνω από φαγητό, χρειάστηκε πολλή προσπάθεια για να τους κρατήσω όλους ευχαριστημένους (ή τέλος πάντων, απλά στην ομάδα μου).
Καθώς προχωράτε στο παιχνίδι θα κερδίζετε levels και πόντους τους οποίους θα ξοδεύετε ώστε τα άλλα μέλη του γκρουπ να σας εκπαιδεύσουν και σε κάτι. Το Chernobylite θα σας θέτει συνεχώς διλήμματα με τις αποφάσεις σας να καθορίζουν την εξέλιξή του. Αν πεθάνετε πάντως, μη βιαστείτε να κάνετε load. Θα βρεθείτε σε μία άλλη… διάσταση όπου ξοδεύοντας ράβδους chernobylite, ενός μυστηριώδους πετρώματος με υπερφυσικές ιδιότητες που ευδοκιμεί στη Ζώνη Αποκλεισμού, θα έχετε τη δυνατότητα να αλλάξετε μία απόφαση που πήρατε στο παρελθόν — με τις αντίστοιχες συνέπειες.
Αυτό που δεν μπόρεσα να ξεπεράσω με τίποτα στο Chernobylite ωστόσο ήταν το σύστημα αποθήκευσής του. Δεν κατάλαβα ποτέ πώς δουλεύει (αν δουλεύει...) έχοντας πέσει «θύμα» του ουκ ολίγες φορές — και χάσει κάμποσες ώρες προόδου αθροιστικά. Τέλος πάντων… Αν είστε φαν του όλου κόνσεπτ δώστε του μία ευκαιρία, έχοντας φροντίσει να δείτε προηγουμένως τουλάχιστον τα Metro. Άλλο ατύχημα, ίδια vibes.
Μου θύμισε: Metro Exodus, S.T.A.L.K.E.R.
Κυκλοφορία έκδοσης: Ιούλιος 2021
Πλατφόρμες: PS5, Xbox Series X|S, PS4, Xbox One, PC
