#review | A Memoir Blue
Όση ώρα μου πήρε να φτάσω στο φινάλε του A Memoir Blue, άλλη τόση περίπου χρειάστηκα για να γράψω τις σκέψεις μου γι’ αυτό. Σπάνια περίπτωση κι όμως η εμπειρία που μου προσέφερε, αν και μικρή ήταν ευχάριστη.
Το μυστικό για να απολαύσει κάποιος το A Memoir Blue είναι να το αντιμετωπίσει σαν ένα διαδραστικό παραμύθι, ένα walking simulator με περιορισμένες δυνατότητες αλληλεπίδρασης. Ο τίτλος αναλαμβάνει να του διηγηθεί μία όμορφη ιστορία: εκείνος απλά γυρίζει τις σελίδες υιοθετώντας παθητικό ρόλο.
Το A Memoir Blue είναι μια βουτιά στο παρελθόν και τις αναμνήσεις της πρωταγωνίστριάς του. Η Miriam είναι μία εξαίρετη κολυμβήτρια, με άπειρες διακρίσεις στην καριέρα της. Η σχέση της όμως με το υγρό στοιχείο δεν καλλιεργήθηκε φυσικά. Τουναντίον, αποτέλεσε τη διέξοδό της από ένα προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον, τον μοναδικό της τρόπο να διεκδικήσει την αγάπη της μητέρας της, την ασπίδα της απέναντι στην αδιαφορία και την παραμέληση που εισέπραττε καθημερινά.
Ο τρόπος με τον οποίο εξιστορούνται όλα αυτά είναι πανέξυπνος. Καθώς η πρωταγωνίστριά μας συναντά τον μικρότερο εαυτό της σε ένα ταξίδι στον χρόνο, οι άνθρωποι της Cloisters Interactive τόλμησαν κάτι ριζοσπαστικό. Ενώ η Miriam του παρόντος απεικονίζεται με ένα λεπτομερέστατο 3D μοντέλο, εκείνη του παρελθόντος μαζί με τη μαμά της έχουν μία δισδιάστατη και σαφώς πιο παιχνιδιάρικη υπόσταση που φέρνει αρκετά σε anime. Ο συνδυασμός των δύο στυλ, αν και παράταιρος, είναι απόλυτα πετυχημένος.
Το νερό που βασιλεύει στον κόσμο των ονείρων της, προσδίδει στη Miriam μία απόκοσμη χάρη καθώς εκείνη αναμοχλεύει στο παρελθόν κολυμπώντας. Μη νομίζετε βέβαια ότι εσείς θα χρειαστεί να κάνετε κάτι το ιδιαίτερο. Τα όσα θα κληθείτε να φέρετε εις πέρας, ολοκληρώνονται με το πάτημα ενός πλήκτρου ενώ δεν απαιτείται καμία ιδιαίτερη σκέψη. Να φανταστείτε, μέχρι κι ο κέρσορας αλλάζει στα σημεία που πρέπει να κάνετε αυτό το «κλικ».
Το παιχνίδι δεν έχει ούτε διαλόγους, ούτε κείμενα. Κι όμως τα καταφέρνει περίφημα στην αφήγηση αφού οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους. Σε κάθε σκηνή έμενα αποσβολωμένος, σχεδόν υπνωτισμένος από το μαγευτικό θέαμα που αντίκριζα, πριν ολοκληρώσω βιαστικά τις ενέργειες που έπρεπε να κάνω ανυπομονώντας να δω τι θα γίνει στη συνέχεια. Bonus tip: καθώς πλησιάζετε προς το τέλος, φροντίστε να έχετε τα χαρτομάντηλα κοντά σας.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αδικία για το A Memoir Blue από το να το εξετάσετε σαν παιχνίδι. Αντίθετα, θα σας πρότεινα να το δείτε σαν μια ταινία. Θα το ξεκινήσετε και θα το τελειώσετε μεμιάς (δίνεται δωρεάν μέσω Game Pass όπως τόσα άλλα), θα σας διηγηθεί μέσα σε περίπου μιάμιση ώρα μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος, το φινάλε θα σας βρει με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο και κάπου εκεί θα ολοκληρωθεί η μεταξύ σας σχέση. Μέχρι να το θυμηθείτε και να το ξαναπαίξετε σε ανύποπτο χρόνο μετά από πέντε-έξι χρόνια.
Μου θύμισε: What Remains of Edith Finch
Κυκλοφορία έκδοσης: Μάρτιος 2022
Πλατφόρμες: PS5, Xbox Series X|S, PS4, Xbox One, PC, Switch
